Mijn werk binnen een zorginstelling deed ik ruim 15 jaar met veel toewijding en plezier. Ik werd gewaardeerd door collega's en managers. Mijn beoordelingen waren altijd positief, tot aan de laatste management wissel 3 jaar geleden. Van het ene op het ander moment werd ik, zonder onderbouwing, negatief beoordeeld door het management. Waar ik in het verleden in uitblonk, daar bleef niets meer van over. Ik kaartte mijn problemen aan, maar mijn kritiek werd niet op prijs gesteld en werd door mijn werkgever genegeerd. Als individuele werknemer kon ik dus niet veel doen aan de stijl van management. Ik viel uit met burn-out klachten en nam contact op met Levenskrachtinjezelf. De ervaring die ik met hun heb zal ik mij altijd blijven herinneren. Ze gaven zichzelf bloot, wisten mij te raken, waardoor ik mijzelf bloot durfde te geven. Ik ben met hun de uitdaging aangegaan en voel mij nu een winnaar. Ik heb ontslag genomen, vertrouwde erop dat het goed zou komen en werk nu alweer 1 jaar voor een werkgever die mij weet te waarderen.

Na het verlies van mijn partner verloor ik de zin van mijn leven. Steeds vaker nam ik een borrel, om mijn verdriet te verdrinken. Het ging van kwaad tot erger. Op een gegeven moment dronk ik direct na het ontwaken. Na een avondje doorzakken heb ik een verkeersongeluk veroorzaakt. Op advies van een vriendelijke politie agente ben ik hulp gaan zoeken en kwam terecht bij Levenskrachtinjezelf. De verslavingszorg die zij bieden is niet te filmen. Ik ben nog steeds onder de indruk. Zij hebben mij kennis en contact laten maken met mijn verdriet naar aanleiding van het verlies van mijn partner. Voor iedereen met een verslaving wil ik zeggen. Bel deze mensen; je weet niet wat je meemaakt en ontdek wat jezelf in huis hebt om de verandering te zijn die je in je wereld graag zou willen zien.

Ik ben niet zo'n schrijver, maar uit dankbaarheid laat ik een review achter. Wat heb ik genoten van de coaching. Voor ik er aan begon was ik zwaar depressief. Mijn leven was een hel. Na afloop van het traject voel ik mij weer gelukkig.

Ik werd gepest op school en ben Levenskrachtinjezelf binnengestapt als een bang wezeltje. De hulpverlening heb ik als een warm bad ervaren. Ze hebben mij laten zien dat angst het tegenovergestelde is van vertrouwen, van het ergens in geloven. Ik geloof weer in mijzelf en word niet meer gepest.

Na mijn echtscheiding ben ik in de financiële problemen gekomen. Ik lag hier nachten wakker van. Via vrienden kwam ik in contact met Wies. Tijdens mijn intake werd er gekozen voor een 2 sporenbeleid. Ik heb coaching gehad en gebruik gemaakt van de schuldhulpverlening. Het oppakken van mijn schulden gaf mij de tijd en ruimte om tijdens de coaching aan mezelf te werken; na mijn scheiding was ik erg onzeker geworden. Ik heb de manier van werken van deze mensen als zeer prettig ervaren. Ze doen wat ze zeggen en weten met een kwinkslag veranderingen te creëren.

Echt problemen had ik niet, maar ik had wel de behoefte om eens met een frisse blik naar mezelf te kijken. Daarom heb ik de workshop bezocht. Ik kan het iedereen aanbevelen; want ik heb mogen ontdekken dat er tussen mijn intenties en gedrag een flinke kloof zat. Misschien was dat het wel, waarom ik de behoefte had om eens naar mezelf te kijken; ik voelde al een jaar dat ik met tegenzin naar mijn werk ging. Ik had altijd de wens leraar te worden, maar heb mij destijds door mijn ouders in de richting van de zorg laten sturen. Mijn ouders kwamen beiden uit de zorg en zij waren dan ook trots toen ik na mijn opleiding tot verpleegkundige in de zorg ben gaan werken. Het werken als verpleegkundige heb ik goed gedaan. Ik heb er ook van genoten, maar er ontbrak iets. En dat iets is gaandeweg de jaren naar de achtergrond verdwenen. Dat iets was mijn wens om leraar te worden. Nu sta ik voor de klas; met dank aan Wies en John heb ik de moed gevonden om mij tot leraar om te laten scholen.

Een aantal maanden geleden begon ik vaag te zien, kreeg ik vlekken voor mijn ogen en zag ik aldoor een zwarte waas. Ik ben toen naar de oogarts gegaan. Hij stelde de diagnose: Ablatio Retinae (netvliesloslating). Ik schrok enorm want netvliesloslating is een ernstige oogziekte die kan leiden tot slechtziendheid of blindheid. Achter mijn netvlies waren bloedingen zichtbaar en was losgelaten. Een operatie was volgens de oogarts het enige redmiddel als het nog verder scheurt. Omdat te voorkomen ben ik via vrienden bij Wies terechtgekomen. Na een aantal fotonentherapie behandelingen in combinatie met Bachbloesem therapie begon ik beter te zien. Zelfs de vlekken en die zwarte waas verdwenen uit mijn ogen. Vorige week moest ik ter controle bij de oogarts komen. Tot zijn stomme verbazing was er geen sprake meer van een netvliesloslating. Alles was weer zoals het was.

Ik heb al jaren de ziekte van Ménière. Door die ziekte ben ik doof, heb ik last van oorsuizen en kan ik last krijgen van evenwichtsstoornissen en/of plotseling neervallen. Naarmate ik ouder werd nam de ziekte van Ménière af. Het oorsuizen werd minder met de jaren en zo ook de evenwichtsstoornissen. Sinds ik mij heb laten vaccineren tegen corona kon ik als gevolg van de ziekte van Ménière amper op mijn benen staan. Mijn buurman noemde mij gekscherend ‘dronken dropje’, terwijl ik geen druppel alcohol drink. Het oorsuizen was zo erg geworden dat ik het gevoel had een straaljager in mijn hoofd te hebben. Na een paar keer fotonentherapie te hebben gekregen voel ik mij beter dan ooit.